μπαίνουν και φεύγουν για να πιουν (Φωνή της Αμερικής/Lai Sufen)
μερίδιο
Σχόλιο
Τυπώνω
ΤΕΛ ΑΒΙΒ –
Τις τελευταίες ημέρες, οι μάχες μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς ήταν εξαιρετικά σκληρές και οι απώλειες ήταν εξαιρετικά βαριές.
Τα ξημερώματα της 7ης Οκτωβρίου, η Χαμάς εξαπέλυσε μια εκτεταμένη χερσαία, θαλάσσια και εναέρια επίθεση στο Ισραήλ. Αυτή η επίθεση ήρθε χωρίς προειδοποίηση και έπιασε τον ισραηλινό λαό απρόσεκτα. Στα μάτια πολλών ανθρώπων, αυτή η επίθεση ήταν καθαρά μια ισραηλινή εκδοχή του Περιστατικό της 11ης Σεπτεμβρίου Η τραγωδία είχε τεράστιο αντίκτυπο στην εθνική ασφάλεια και την κοινωνία του Ισραήλ. Η ισραηλινή κυβέρνηση επίσης κήρυξε αμέσως πόλεμο, ονομάζοντας τη στρατιωτική επιχείρηση “Σιδερένιο ξίφος.” Χρησιμοποίησε αρχικά την αεροπορία της για να βομβαρδίσει τα προπύργια της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας και αμέσως κινητοποίησε περισσότερους από 300.000 ανθρώπους μέσα σε 48 ώρες. Έφεδροι συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και προετοιμάζονται επίγειες δυνάμεις για επίθεση.
Στρατιωτικοί γονείς στέλνουν τρόφιμα και προμήθειες σε στρατευμένους στρατιώτες και φέρνουν μαζί τους τα στρατιωτικά σκυλιά τους για επίσκεψη (Φωνή της Αμερικής/Lai Sufen)
Στρατιωτικοί γονείς στέλνουν τρόφιμα και προμήθειες σε στρατευμένους στρατιώτες και φέρνουν μαζί τους τα στρατιωτικά σκυλιά τους για επίσκεψη (Φωνή της Αμερικής/Lai Sufen)
Αν και ο ισραηλινός λαός αρχικά ήταν απογοητευμένος και θυμωμένος με την απάντηση της κυβέρνησης στις πρώτες επιθέσεις και την αργή αντίδραση για τη διάσωση των κατοίκων των πληγεισών περιοχών, καθώς προχωρούσε ο πόλεμος, οι ισραηλινές οικογένειες και το ευρύ κοινό γρήγορα ενώθηκαν μαζί. Παρέχουν ανθρώπινο δυναμικό και υλική υποστήριξη στους στρατιώτες που συμμετέχουν στη μάχη για να διασφαλίσουν ότι λαμβάνουν επαρκή υποστήριξη και πόρους κατά τη διάρκεια της μάχης. Αυτή η αλληλεγγύη και η υποστήριξη καταδεικνύουν τη σταθερή αποφασιστικότητα και την αλληλεγγύη της ισραηλινής κοινωνίας απέναντι στις απειλές και τις δυσκολίες.
Το Ισραήλ είναι μια από τις χώρες στον κόσμο με ένα ευρέως διαδεδομένο στρατιωτικό σύστημα στρατολόγησης και εφαρμόζει καθολική επιστράτευση, πράγμα που σημαίνει ότι σχεδόν όλοι οι Ισραηλινοί πολίτες, ανεξαρτήτως φύλου, πρέπει να συμμετέχουν στη στράτευση. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, όπως Άραβες Ισραηλινοί πολίτες ή φοιτητές που σπουδάζουν σε ένα yeshiva, οι οποίοι μπορεί να πληρούν τις προϋποθέσεις για απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία.
Μόλις οι νεαροί Ισραηλινοί ολοκληρώσουν το γυμνάσιο, στρατεύονται στο στρατό, είτε άνδρες είτε γυναίκες, για να αρχίσουν να υπηρετούν τη χώρα τους. Μετά την ολοκλήρωση της επίσημης στρατιωτικής τους θητείας, αυτοί οι βετεράνοι εξακολουθούν να υποχρεούνται να υπηρετήσουν ως έφεδροι μέχρι να είναι άνω των 45 ετών. Αυτό το σύστημα κρατά τα περισσότερα μέλη της ισραηλινής κοινωνίας στενά συνδεδεμένα με την άμυνα της χώρας σε όλη τους τη ζωή.
Αυτό το ειδικό σύστημα στρατολόγησης κάνει την ισραηλινή κοινωνία να έχει πολύ ιδιαίτερα συναισθήματα για εκείνους τους στρατιώτες που πηγαίνουν στο πεδίο της μάχης. Επειδή κάθε οικογένεια έχει στρατιώτες που έχουν υπηρετήσει ή υπηρετούν στο στρατό και τρεις γενιές πολλών οικογενειών μπορεί να έχουν πολεμήσει στην ιστορία του Ισραήλ, οι Ισραηλινοί έχουν βαθιά εμπειρία και ενσυναίσθηση για τα δεινά των στρατιωτών. Ήταν σαν τη δική του παιδιά πήγαιναν σε ένα επικίνδυνο πεδίο μάχης. Αυτού του είδους το συναίσθημα και η φροντίδα δεν αντανακλάται μόνο σε οικογενειακό επίπεδο, αλλά και στο κοινωνικό σύνολο.
Σε κάθε πόλεμο, ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις ή θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι Ισραηλινοί ενώνονται για να υποστηρίξουν και να σεβαστούν εκείνους τους στρατιώτες που πολεμούν για τη χώρα τους. Ως εκ τούτου, όταν άρχισαν να στρατολογούνται έφεδροι για να παρουσιαστούν στο στρατόπεδο, πολλά μέλη της οικογένειας των στρατευμένων στρατιωτών και οι προσωρινά δημιουργημένες μεγάλες και μικρές εθελοντικές οργανώσεις άρχισαν αμέσως να λειτουργούν ενεργά και έγιναν υποστηρικτές του στρατού, δωρίζοντας τρόφιμα, ποτά, προϊόντα υγιεινής. και είδη καθημερινής ανάγκης, εσώρουχα, καλσόν, προβολείς κ.λπ. παραδόθηκαν σε διάφορα στρατόπεδα.Ταυτόχρονα, προσωρινές ομάδες εθελοντών διαφόρων μεγεθών μετέφεραν τρόφιμα και μαγειρικά σκεύη έξω από τα στρατόπεδα για να ετοιμάσουν γεύματα για να παρηγορήσουν τους στρατιώτες.
Ένας δημοσιογράφος της VOA συνόδευσε τον γονέα ενός στρατευμένου στρατιώτη σε ένα στρατιωτικό στρατόπεδο περίπου 30 λεπτά οδικώς από το Τελ Αβίβ για να παρατηρήσει και να δώσει συνεντεύξεις. Όταν πλησιάσαμε στο στρατόπεδο, υπήρχαν σταθμευμένα οχήματα και από τις δύο πλευρές. Στρατιωτικά οχήματα μπαινόβγαιναν από την είσοδο και την έξοδο του στρατοπέδου. Κάποια μεσαίου μεγέθους λεωφορεία μετέφεραν στρατευμένους στρατιώτες για αναφορά, και πολλά μέλη της οικογένειας των στρατιωτών επίσης ήρθε να στείλει παρηγορητικά δώρα. Στη γωνία, ένας εθελοντής είχε ήδη στήσει σνακ και ποτά για τους στρατιώτες που μπαινόβγαιναν.
Ένας στρατιώτης που τακτοποιούσε και καθοδηγούσε την κυκλοφορία στην είσοδο του στρατοπέδου είδε δημοσιογράφους να καταγράφουν και πήρε την πρωτοβουλία να πάρει συνέντευξη. Αρχικά εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στη VOA και είπε: “Είμαστε ευγνώμονες στους δημοσιογράφους εδώ. Όπως μπορείτε να δείτε, είτε είναι θρησκευόμενοι είτε κοσμικοί, Ναι, είμαστε ενωμένοι και η χώρα μας, το Ισραήλ, στέκεται. Είμαστε εδώ για να πολεμήσουμε για τη χώρα μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Δεν περιμένουμε από άλλους να μας βοηθήσουν· είμαστε ευγνώμων για την υποστήριξή σας.”
Τέλος, τόνισε: “Η Χαμάς πρέπει να ανησυχεί, γιατί το Ισραήλ είναι σοβαρό να έρθει εδώ. Δεν είμαστε εδώ για να παίξουμε παιχνίδια. Στόχος μας είναι να προχωρήσουμε σταθερά. Αμερική, ευχαριστώ. Μερικά από τα μέλη της ομάδας μας είναι επίσης Αμερικανοί. Εμείς Σας αγαπώ παιδιά και σας ευχαριστώ για την υποστήριξή σας.”
Επιπλέον, είχαν μόλις φτάσει αρκετοί εθελοντές, που έβγαλαν κουτιά με τρόφιμα και ποτά από το πορτμπαγκάζ, άρχισαν να χτίζουν μια τέντα, στήνουν τραπέζια και πιάτα και ετοιμάζονταν να προσφέρουν μεσημεριανό στους στρατιώτες. Ήταν λίγοι φίλοι που πήραν την πρωτοβουλία από το Τελ Αβίβ να φέρουν μαγειρικά σκεύη και φαγητό στην είσοδο του στρατοπέδου για να ετοιμάσουν ένα φρεσκομαγειρεμένο γεύμα για να παρηγορήσουν τους στρατιώτες. Όταν πήραν συνέντευξη, είπαν: “Το Ισραήλ είναι δυνατό και είμαστε εδώ για να κάνουμε τους στρατιώτες χαρούμενους. Ετοιμάζουμε φρέσκες τηγανητές μπριζόλες κοτόπουλου και μερικά επιδόρπια και τσιγάρα. Θέλουμε απλώς να κάνουμε τους στρατιώτες χαρούμενους”.
Εκτός και αν είναι κοντά στο πεδίο της μάχης, η ατμόσφαιρα έξω από το στρατόπεδο του Ισραήλ δεν είναι σοβαρή και τεταμένη όπως φαντάζονται οι περισσότεροι. Αντίθετα, είναι γεμάτη ενέργεια καθώς οικογένειες και εθελοντές στέλνουν συλλυπητήρια. Ακούγεται μουσική για να αυξηθεί η διασκέδαση και οι στρατιώτες κατευθύνουν κυκλοφορία και ανάπτυξη έξω από το στρατόπεδο.Επίσης εξέφρασαν την πλήρη εμπιστοσύνη τους σε αυτόν τον πόλεμο.
