ΤΑΪΠΕΪ-
Το χαμηλό ποσοστό γονιμότητας της Κίνας αντιμετωπίζει τρία μεγάλα προβλήματα: «απροθυμία για τεκνοποίηση, οικονομική προσιτότητα και ανικανότητα να τεκνοποιηθούν.» Αν και ορισμένες τοπικές κυβερνήσεις έχουν εκδώσει διαδοχικά «πραγματικά χρήματα» για να ενθαρρύνουν τη γέννηση ενός τρίτου παιδιού, τα αποτελέσματα φαίνεται να είναι περιορισμένος. Αρκετές Κινέζες που πήραν συνέντευξη από τη Φωνή της Αμερικής είπαν ότι παράγοντες όπως οι πολύ υψηλές τιμές κατοικιών, η πολύ ακριβή εκπαίδευση των παιδιών, η πιθανή εργασιακή ανασφάλεια και το ποιος θα φροντίσει τα παιδιά είναι οι βασικοί προβληματισμοί τους για να μην θέλουν να κάνουν περισσότερα παιδιά. Τελικά, οι οικονομικοί παράγοντες είναι το κλειδί και τα πακέτα κινήτρων που προτείνει η κυβέρνηση είναι απλώς μια σταγόνα στον κάδο και δεν έχουν καμία απήχηση.
Προκειμένου να ανταμείψουν όσους έχουν τρία παιδιά, από φέτος, οι Shandong, Guangdong, Zhejiang, Henan, Yunnan, Hubei και άλλα μέρη έχουν ξεκινήσει διαδοχικά μια σειρά μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της πληρωμής επιδοτήσεων μητρότητας και παιδικής μέριμνας και ενίσχυση της ασφάλειας στέγασης υποστήριξη. Μεταξύ αυτών, η Γουχάν είναι η πιο γενναιόδωρη. Η ζώνη υψηλής τεχνολογίας της Ανατολικής Λίμνης της Γουχάν θα παρέχει επιδότηση 10.000 γιουάν ανά παιδί ετησίως για οικογένειες με τρία ή περισσότερα παιδιά μετά την 1η Ιανουαρίου 2023, έως την ηλικία των 6 ετών. Με άλλα λόγια, η μέγιστη επιδότηση για το τρίτο παιδί μπορεί να φτάσει τα 60.000 γιουάν.
Η Hangzhou έχει επίσης ξεκινήσει μια νέα πολιτική πρόνοιας για τη μητρότητα από τις 10 Σεπτεμβρίου. Οι οικογένειες με δύο παιδιά μπορούν να λάβουν επιδότηση 7.000 γιουάν και οι οικογένειες με τρία παιδιά μπορούν να λάβουν επιδότηση 25.000 γιουάν.
Οι χρήστες του Διαδικτύου αντέδρασαν ψυχρά
Ωστόσο, η συζήτηση στα κινεζικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης για «μια οικογένεια με τρία παιδιά στη Γουχάν μπορεί να λάβει 60.000 γιουάν» ήταν σχεδόν συντριπτικά «παραπονεμένη». Κάποιοι χρήστες του Διαδικτύου στο Weibo είπαν: “Οι πλούσιοι θα κάνουν παιδιά ακόμα κι αν δεν τους νοιάζονται για τις 60.000, και οι φτωχοί δεν θα έχουν μεγάλο αποτέλεσμα αν δώσουν τις 60.000. Ένα εφάπαξ 60.000 δεν είναι 60.000 το χρόνο μέχρι την ηλικία από 18.” , πόσο μάλλον 60.000 το μήνα, γιατί είστε τόσο ενθουσιασμένοι; Υπολογίστε τις αμοιβές εκπαίδευσης που απαιτούνται για το επόμενο παιδί που θα αποφοιτήσει από το κολέγιο. Σας εγγυώμαι ότι δεν θέλετε να κάνετε παιδί.” Μερικοί χρήστες του Διαδικτύου είπαν: “Μετά γεννώντας,
πρέπει ακόμα να αντιμετωπίσεις την πίεση της δουλειάς και τις οικογενειακές δουλειές. , εξαντλημένος, δεν θέλω να γεννήσω κανένα, πόσο μάλλον τρεις. Πρέπει να γεννήσω μαζί όταν είμαι άρρωστος. Αν δεν υπάρχει υπεύθυνος συνεργάτης που είναι πρόθυμος να μοιραστεί το βάρος και δεν υπάρχει γέρος να βοηθήσει, η ζωή θα μπει κατευθείαν στην κόλαση.” Το “Metropolitan Express” της Κίνας την 1η Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε μια διαδικτυακή δημοσκόπηση
στο Wuhan σχετικά με την ανταμοιβή των 60.000 γιουάν για την απόκτηση τριών παιδιών «Σκοπεύετε να κάνετε δεύτερο ή τρίτο παιδί;» Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι 205 άτομα σχεδίαζαν να κάνουν παιδί και 1.538 άτομα δεν σχεδίαζαν να κάνουν παιδί. Εκείνοι που δεν σχεδιάζουν να αποκτήσουν μωρό έχουν 7,5 φορές περισσότερες πιθανότητες από εκείνους που σχεδιάζουν να αποκτήσουν ένα, κάτι που μπορεί επίσης να αντανακλά την τρέχουσα αρνητική στάση του κινεζικού λαού απέναντι στην απόκτηση τριών παιδιών.
Ο Yi Fuxian, ειδικός σε θέματα πληθυσμού της Κίνας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, δήλωσε σε συνέντευξή του στη Voice of America ότι το χαμηλό ποσοστό γονιμότητας της Κίνας αντιμετωπίζει τρία μεγάλα προβλήματα: απροθυμία να κάνει παιδιά, ανίκανος να μεγαλώσει παιδιά και ανίκανος έχουν παιδιά. Η κινεζική κυβέρνηση τώρα κάνει “λίγη φασαρία” σχετικά με την “οικονομική υποστήριξη”, αλλά ένας μεγάλος αριθμός νέων δεν τολμούν καν να παντρευτούν και δεν είναι καν πρόθυμοι να κάνουν παιδί. είναι με τρία παιδιά;”
Είπε ότι η προπαγάνδα του οικογενειακού προγραμματισμού για δεκαετίες στην Κίνα έχει αλλάξει την αντίληψη των ανθρώπων για την τεκνοποίηση και δεν είναι πρόθυμοι να κάνουν περισσότερα παιδιά. Ήταν δύσκολο για την κυβέρνηση να ανατρέψει αυτήν την ιδέα και οι αλλαγές στο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον έχουν καθυστέρησε επίσης την ηλικία γάμου των Κινέζων. Γύρω στα 30, πολλές γυναίκες δεν μπορούν να κάνουν παιδιά μέχρι την ηλικία των 30 ετών ή μετά τη γέννηση ενός παιδιού, δεν είναι πλέον τόσο εύκολο να κάνουν δεύτερο παιδί. Επομένως, επιπλέον σε «απρόθυμο να τεκνοποιήσει» και «ανίκανο να τεκνοποιήσει», η κυβέρνηση ελπίζει ότι μπορούν να δοθούν κίνητρα από την πλευρά της «προσιτότητας», αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να είναι περιορισμένο.
Χαμηλό διαθέσιμο εισόδημα,
ο Yi Fuxian είπε ότι η Κίνα έχει πολλά σημαντικά προβλήματα στην «οικονομία». Πρώτα απ ‘όλα, το διαθέσιμο εισόδημα των κατοίκων της Κίνας είναι πολύ χαμηλό, μόνο το 43% του ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης (ΑΕΠ), στη διεθνή κοινότητα, είναι γενικά 60% έως 70%, για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξεπεράσει το 70% , και η Ιαπωνία, η Ευρώπη και άλλες χώρες βρίσκονται επίσης στο 60%.
Ο Yi Fuxian είπε: “Αν το διαθέσιμο εισόδημα των κατοίκων της Κίνας είναι τόσο χαμηλό, δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ούτε να μεγαλώσουν ένα παιδί. Είναι αδύνατο να μεγαλώσεις δύο ή τρία παιδιά. Μπορείτε να κάνετε μόνο μια σταγόνα στον κουβά με αυτές τις μικρές κρατικές επιδοτήσεις Δεύτερον
, δηλαδή, οι τιμές κατοικιών στην Κίνα είναι πολύ υψηλές. Είπε ότι η συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας της Κίνας φτάνει τα 450 τρισεκατομμύρια γιουάν, δηλαδή 4 φορές το συνολικό πληθυσμό και την οικονομική παραγωγή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι 1,6 φορές και η Ιαπωνία είναι 2,1 φορές. Ωστόσο, η Κίνα φοβάται ότι θα σκάσει το πραγματικό φούσκα στα ακίνητα και δεν επιτρέπει την πτώση των τιμών των ακινήτων. ” Πώς μπορείς να κάνεις παιδιά με τόσο υψηλές τιμές κατοικιών;”
είπε ο Yi Fuxian, το τρίτο πρόβλημα που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει είναι ότι το ποσοστό ανεργίας των νέων στην Κίνα είναι πολύ υψηλό. Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους , το ποσοστό ανεργίας των νέων που ανακοίνωσε η κινεζική κυβέρνηση έφτασε στο 21,3% και δεν θα είναι ποτέ ξανά υψηλότερο.Τολμήστε να το ανακοινώσετε. Το υψηλό ποσοστό ανεργίας των νέων σημαίνει ότι οι νέοι δεν μπορούν να βρουν ούτε δουλειά, πόσο μάλλον να παντρευτούν, και φυσικά φοβούνται ακόμη περισσότερο να κάνουν παιδιά. Είπε ότι ο τοκετός είναι ένα συστηματικό εγχείρημα και σχετίζεται με το γενικότερο περιβάλλον.Το να πληρώνεις απλά χρήματα για να ενθαρρύνεις τον τοκετό δεν είναι πολύ αποτελεσματικό.
Σύμφωνα με στοιχεία από την Έρευνα Παρακολούθησης Πληθυσμού και Οικογένειας της Εθνικής Επιτροπής Υγείας της Κίνας, ο μέσος αριθμός παιδιών που σκοπεύουν να αποκτήσουν οι Κινέζες μειώθηκε στο 1,64 και ο αριθμός των παιδιών σε αναπαραγωγική ηλικία για τις γυναίκες σε πόλεις πρώτης κατηγορίας έπεσε στο 1,29. Προηγουμένως, ο αριθμός των Κινέζων ήταν 1,76 το 2017 και 1,73 στην έρευνα του 2019. Αυτό σημαίνει επίσης ότι από την εφαρμογή της πολιτικής γονιμότητας «δύο παιδιά ανά παιδί» στην Κίνα το 2013 έως την «Απόφαση για τη βελτιστοποίηση της πολιτικής γονιμότητας για την προώθηση της μακροπρόθεσμης ισορροπημένης ανάπτυξης του πληθυσμού» το 2021, η οποία ανακοίνωσε επίσημα ότι ένα ζευγάρι μπορεί να κάνει τρία παιδιά, παρά τη συνεχή προώθηση της υποστήριξης Η πολιτική για ένα παιδί, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να στερούνται ενδιαφέροντος για την απόκτηση τριών παιδιών.
Οι τιμές των σπιτιών είναι πολύ υψηλές.
Σε συνεντεύξεις με τη Φωνή της Αμερικής, όλοι οι Κινέζοι εξέφρασαν ότι η στέγαση είναι το πρωταρχικό τους μέλημα. Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν το υψηλό κόστος της εκπαίδευσης των παιδιών, τις διακρίσεις στην εργασία και κανένας που να βοηθά στη φροντίδα των παιδιών κ.λπ. που έχουν κάνει πολλούς ανθρώπους να διστάζουν να προχωρήσουν στο γάμο. , για να μην αναφέρουμε την απόκτηση τριών παιδιών.
Ο Xiaoliang, 38 ετών, ζει στη Σαγκάη και ασχολείται με το πολιτιστικό έργο, αυτή τη στιγμή είναι ελεύθερος. Είπε ότι σε μεγάλες πόλεις όπως το Πεκίνο, η Σαγκάη, η Guangzhou και η Shenzhen, υπάρχουν ιδιαίτερα πολλοί άνθρωποι που δεν παντρεύονται ή παντρεύονται αργά.Οι οικονομικοί παράγοντες είναι ο κύριος λόγος, γιατί στην Κίνα, ένα σπίτι είναι «αναγκαιότητα» για γάμο. Υπάρχει μια κινέζικη παροιμία που λέει: «Αν γεννήσεις αγόρι, είναι η Κατασκευαστική Τράπεζα, και αν γεννήσεις κορίτσι, είναι η Τράπεζα Εμπόρων της Κίνας.» Αυτό σημαίνει ότι τα αγόρια πρέπει να προετοιμάσουν το σπίτι. Ωστόσο, οι τιμές των κατοικιών στην Κίνα είναι πολύ υψηλές, επομένως η πίεση του γάμου και της αγοράς ενός σπιτιού είναι ήδη πολύ υψηλή. Στην αρχή, το νεαρό ζευγάρι μπορεί να αγοράσει ένα μικρό σπίτι και ίσως να το στριμώξει μετά την απόκτηση ενός παιδιού, αλλά αν υπάρχει είναι δεύτερο παιδί, Με τρία παιδιά, το σπίτι θα χρειαστεί αναπόφευκτα να αναβαθμιστεί σε μεγαλύτερο.
Ο Xiaoliang είπε: «Έτσι, αυτή η στέγαση θα χτυπήσει μεγάλο αριθμό ανθρώπων, γιατί γνωρίζετε ότι δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα σπίτι στην ηπειρωτική Κίνα και αν μπορείτε να αντέξετε οικονομικά ένα σπίτι σε πόλεις πρώτης κατηγορίας όπως το Πεκίνο, η Σαγκάη, Guangzhou και Shenzhen, περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να το αντέξουν οικονομικά.” Είναι σπάνιο.”
Εκφοβισμός στο χώρο εργασίας
Η Xiaoliang είπε επίσης ότι ο εκφοβισμός στο χώρο εργασίας είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι γυναίκες δεν τολμούν να κάνουν περισσότερα παιδιά. Πολλές εταιρείες είχαν πάντα περισσότερες ανησυχίες σχετικά με την πρόσληψη γυναικών, πιστεύοντας ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να επικεντρωθούν στη δουλειά μόλις γίνουν μητέρες και ότι η εγκυμοσύνη, η φροντίδα των παιδιών και οι δουλειές του σπιτιού θα τους αποσπάσουν την προσοχή.
Η Xiaoliang είπε ότι παρόλο που η Κίνα έχει σχετικούς εργατικούς νόμους και κανονισμούς που ορίζουν ότι οι εργοδότες δεν μπορούν να απαιτήσουν από τις εργαζόμενες να εγκαταλείψουν τις εργασίες τους ή να τις χρησιμοποιήσουν ως λόγο απόλυσης λόγω γάμου, εγκυμοσύνης, τοκετού ή τοκετού, έχει δει πολλές περιπτώσεις γύρω της όπου οι εργαζόμενες απολύθηκαν λόγω τοκετού Απολύθηκαν μεταμφιεσμένοι. Είπε ότι αφού ένας από τους συναδέλφους της επέστρεψε από την άδεια μητρότητας αφού γέννησε το δεύτερο παιδί τους, ο προϊστάμενος προσπάθησε με κάθε μέσο να αναγκάσει το κορίτσι να παραιτηθεί βάζοντας πολλά εμπόδια στη δουλειά ή αποφεύγοντάς της και αναθέτοντας εσκεμμένα πολύ λίγη δουλειά σε αυτή.
Είπε, ειδικά τώρα που η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση μετά την επιδημία, πολλές εταιρείες έχουν απολύσει υπαλλήλους και κανείς δεν τολμά να αφήσει τη δουλειά του. Αν έχεις παιδί, πρέπει να φύγεις για τρεις μήνες έως μισό χρόνο. Μετά επιστρέφεις, Η δουλειά μπορεί να μην είναι εγγυημένη “Ποιος τολμά να κάνει τρίτο παιδί αυτή τη στιγμή;”
Η δήλωση του Xiaoliang συμπίπτει με τα ευρήματα διεθνών οργανισμών. Μια έκθεση που κυκλοφόρησε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2021 σημείωσε ότι από τότε που οι κινεζικές αρχές ακύρωσαν την πολιτική του ενός παιδιού εδώ και δεκαετίες και εισήγαγαν μια «καθολική πολιτική για δύο παιδιά» το 2016, τα ζητήματα που σχετίζονται με τη γονιμότητα έχουν γίνει αναπόφευκτο θέμα για τις Κινέζες σε συνεντεύξεις για δουλειά.
Η έκθεση ανέφερε επίσης ότι ορισμένοι εργοδότες επιβάλλουν πρόστιμα και άλλες κυρώσεις σε έγκυες εργαζόμενες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εταιρείες μπορεί να κάνουν τις συνθήκες εργασίας τόσο δύσκολες ώστε οι έγκυες γυναίκες να αναγκαστούν να παραιτηθούν.
Εκτός από το υψηλό κόστος της εκπαίδευσης
, η κινεζική κοινωνία είναι πολύ πρόθυμη να επενδύσει στην εκπαίδευση των παιδιών της με τη νοοτροπία «να ελπίζουν τα παιδιά τους να γίνουν επιτυχημένα και οι κόρες τους να γίνουν φοίνικες». Το υψηλό κόστος της εκπαίδευσης επίσης κάνει Πολλά ζευγάρια Κινέζων προτιμούν να επιλέγουν «λιγότερα αλλά πιο όμορφα» όταν κάνουν παιδιά».
Η κυρία Zhou, η οποία ζει στο Nanjing, είναι παντρεμένη και έχει ένα παιδί. Η οικονομική της κατάσταση δεν είναι κακή. Το παιδί της φοιτά σε ένα ιδιωτικό σχολείο σε κοινοπραξία ξένης Κίνας με δίδακτρα σχεδόν 100.000 γιουάν ανά εξάμηνο. Είπε ότι οποιοσδήποτε γύρω της έχει κάποια χρήματα θα στείλει τα παιδιά του σε σχολεία κοινοπραξίας σινο-ξένων. Οι απλοί άνθρωποι της εργατικής τάξης πηγαίνουν σε δημόσια σχολεία, αλλά συνήθως στέλνουν τα παιδιά τους σε διάφορες τάξεις ταλέντων και σχολεία τα σαββατοκύριακα. Είπε ότι αν και η κινεζική κυβέρνηση έχει πατάξει τον κλάδο των φροντιστηρίων, το έχει κάνει ιδιωτικά. Τα παιδιά της παρακολουθούν μαθήματα IELTS τα Σαββατοκύριακα και ελπίζουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό στο μέλλον. Είπε ότι αυτές οι αμοιβές εκπαίδευσης είναι ένα σημαντικό κόστος, επομένως, παρόλο που η Γουχάν μπορεί να παράσχει επιδότηση 60.000 γιουάν για ένα τρίτο παιδί, δεν είναι ελκυστική για πολλά ζευγάρια επειδή η ανατροφή παιδιών είναι ένα έργο που διαρκεί δεκαετίες. Μπορεί να «διαγραφεί». για δεκάδες χιλιάδες δολάρια.
Η κ. Zhou πιστεύει επίσης ότι “ποιος θα φροντίσει τα παιδιά αφού γεννήσει τρία παιδιά” είναι ένα πολύ πρακτικό ζήτημα. Υπάρχουν πολύ λίγες γυναίκες στην Κίνα που είναι πλήρους απασχόλησης νοικοκυρές στο σπίτι και οι περισσότερες από αυτές βασίζονται στην ηλικιωμένοι να φροντίζουν τα παιδιά. , έχει μια φίλη που είναι από τις λίγες που παντρεύτηκαν και έκαναν παιδιά χωρίς να αγοράσουν σπίτι. Αρχικά έμεναν στο σπίτι των γονιών τους κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και επέστρεφαν στο σπίτι του συζύγου τους τα σαββατοκύριακα. Όταν τα παιδιά μεγάλωσαν, μεταπήδησαν στο να μένουν στο σπίτι του συζύγου τους κοντά στη σχολική περιφέρεια τις καθημερινές και να επιστρέφουν στο σπίτι τις αργίες.Η οικογένεια της μητέρας μου ζει στο σπίτι των γονιών της και ζουν με τη σειρά τους με αυτόν τον τρόπο. Το ζευγάρι πάντα ήθελε να κάνει δεύτερο παιδί, αλλά και οι δύο γονείς είπαν ότι δεν μπορούσαν να το φροντίσουν άλλο και δεν ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Έτσι, παρόλο που ήταν πολύ πρόθυμοι να κάνουν δεύτερο ή τρίτο παιδί, δεν είχαν προϋποθέσεις άφησαν κάτω τη δουλειά τους και να τους φροντίσουν στο σπίτι.Αντίθετα, έπρεπε να βασίζονται εξ ολοκλήρου στους μεγαλύτερους για τη φροντίδα των παιδιών, οπότε στο τέλος έπρεπε να εγκαταλείψουν την επιθυμία να κάνουν δεύτερο ή τρίτο παιδί.
Ηθικά ζητήματα
Ο Yi Fuxian, ειδικός σε θέματα πληθυσμού της Κίνας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, είπε επίσης ότι τα κίνητρα της πολιτείας για τον τοκετό περιλαμβάνουν επίσης ένα ηθικό ζήτημα: «Κάνετε παιδί για τον εαυτό σας ή για τη χώρα;» είπε ότι Μόνο με το να έχεις ένα παιδί για τον εαυτό σου μπορείς να παρακινηθείς. , Αν θέλεις να ζήσεις για τη χώρα, όσο και να πεις, δεν θα είσαι ποτέ πρόθυμος.
Ο Xiaoliang είπε ότι η πρώιμη πολιτική οικογενειακού προγραμματισμού της Κίνας για ένα παιδί ήταν μια “εθνική πολιτική” που επιβλήθηκε σε εθνικό επίπεδο. Σε ορισμένες αγροτικές περιοχές θα επιβληθούν πρόστιμα εάν είχαν περισσότερα παιδιά. Τώρα η κινεζική κυβέρνηση πιστεύει ότι ο πληθυσμός είναι μικρός και έχει αρχίσει Ανησυχούσε πολύ, «Δεν θα μπορέσουμε να σε ενθαρρύνουμε στο τέλος, οπότε θα χρησιμοποιήσουμε πολιτικές για να σε αναγκάσουμε να κάνεις παιδί;» Είπε ότι
ο κινεζικός λαός είναι σαν «μαριονέτες σε κορδόνια». Περιττό να πούμε ότι δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου.Τώρα ακόμα και οι κοιλιές των γυναικών ελέγχονται από το κράτος.Για να ελέγχει πόσα παιδιά πρέπει να γεννηθούν «Μπορείς να με γεννήσεις αν θέλεις ή δεν μπορείς να με γεννήσεις αν δεν θέλεις. Έχουμε ακόμα την αξιοπρέπεια ως άνθρωπος; Αυτό το είδος ταπείνωσης δεν περιγράφεται με λόγια!»
